duchnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish duchnąć, from Proto-Slavic *duxnǫti, from *duxàti +‎ *-nǫti.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdux.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -uxnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: duch‧nąć

Verb

duchnąć pf

1. (intransitive, obsolete) to blow, to puff

   Synonyms: chuchnąć, dmuchnąć, powiać

Conjugation

Conjugation of duchnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		duchnąć
future tense	1st	duchnę			duchniemy
	2nd	duchniesz			duchniecie
	3rd	duchnie			duchną
	impersonal	duchnie się
past tense	1st	duchłem, -(e)m duchł	duchłam, -(e)m duchła	duchłom, -(e)m duchło	duchliśmy, -(e)śmy duchli	duchłyśmy, -(e)śmy duchły
	2nd	duchłeś, -(e)ś duchł	duchłaś, -(e)ś duchła	duchłoś, -(e)ś duchło	duchliście, -(e)ście duchli	duchłyście, -(e)ście duchły
	3rd	duchł	duchła	duchło	duchli	duchły
	impersonal	duchnięto
conditional	1st	duchłbym, bym duchł	duchłabym, bym duchła	duchłobym, bym duchło	duchlibyśmy, byśmy duchli	duchłybyśmy, byśmy duchły
	2nd	duchłbyś, byś duchł	duchłabyś, byś duchła	duchłobyś, byś duchło	duchlibyście, byście duchli	duchłybyście, byście duchły
	3rd	duchłby, by duchł	duchłaby, by duchła	duchłoby, by duchło	duchliby, by duchli	duchłyby, by duchły
	impersonal	duchnięto by
imperative	1st	niech duchnę			duchnijmy
	2nd	duchnij			duchnijcie
	3rd	niech duchnie			niech duchną
anterior adverbial participle		duchłszy
verbal noun		duchnięcie

Related terms

noun

• duda

 

verbs

• duć impf
• dudnieć impf

 

Further reading

• duchnąć in Polish dictionaries at PWN