dręczenie

Polish

Etymology

From dręczyć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /drɛnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: drę‧cze‧nie

Noun

dręczenie n

1. verbal noun of dręczyć

Declension

Declension of dręczenie

	singular
nominative	dręczenie
genitive	dręczenia
dative	dręczeniu
accusative	dręczenie
instrumental	dręczeniem
locative	dręczeniu
vocative	dręczenie

Further reading

• dręczenie in Polish dictionaries at PWN