dowlec

Polish

Etymology

From do- +‎ wlec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔv.lɛt͡s/
• Rhymes: -ɔvlɛt͡s
• Syllabification: dow‧lec

Verb

dowlec pf (imperfective dowlekać)

1. (transitive, colloquial) to get somewhere with something by dragging it
2. (reflexive with się, colloquial) to get somewhere slowly, with difficulty

Conjugation

Conjugation of dowlec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dowlec
future tense	1st	dowlokę			dowleczemy
	2nd	dowleczesz			dowleczecie
	3rd	dowlecze			dowloką
	impersonal	dowlecze się
past tense	1st	dowlokłem, -(e)m dowlókł	dowlokłam, -(e)m dowlokła	dowlokłom, -(e)m dowlokło	dowlekliśmy, -(e)śmy dowlekli	dowlokłyśmy, -(e)śmy dowlokły
	2nd	dowlokłeś, -(e)ś dowlókł	dowlokłaś, -(e)ś dowlokła	dowlokłoś, -(e)ś dowlokło	dowlekliście, -(e)ście dowlekli	dowlokłyście, -(e)ście dowlokły
	3rd	dowlókł	dowlokła	dowlokło	dowlekli	dowlokły
	impersonal	dowleczono
conditional	1st	dowlókłbym, bym dowlókł	dowlokłabym, bym dowlokła	dowlokłobym, bym dowlokło	dowleklibyśmy, byśmy dowlekli	dowlokłybyśmy, byśmy dowlokły
	2nd	dowlókłbyś, byś dowlókł	dowlokłabyś, byś dowlokła	dowlokłobyś, byś dowlokło	dowleklibyście, byście dowlekli	dowlokłybyście, byście dowlokły
	3rd	dowlókłby, by dowlókł	dowlokłaby, by dowlokła	dowlokłoby, by dowlokło	dowlekliby, by dowlekli	dowlokłyby, by dowlokły
	impersonal	dowleczono by
imperative	1st	niech dowlokę			dowleczmy
	2nd	dowlecz			dowleczcie
	3rd	niech dowlecze			niech dowloką
passive adjectival participle		dowleczony	dowleczona	dowleczone	dowleczeni	dowleczone
anterior adverbial participle		dowlókłszy
verbal noun		dowleczenie

or

Conjugation of dowlec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dowlec
future tense	1st	dowlekę			dowleczemy
	2nd	dowleczesz			dowleczecie
	3rd	dowlecze			dowleką
	impersonal	dowlecze się
past tense	1st	dowlekłem, -(e)m dowlekł	dowlekłam, -(e)m dowlekła	dowlekłom, -(e)m dowlekło	dowlekliśmy, -(e)śmy dowlekli	dowlekłyśmy, -(e)śmy dowlekły
	2nd	dowlekłeś, -(e)ś dowlekł	dowlekłaś, -(e)ś dowlekła	dowlekłoś, -(e)ś dowlekło	dowlekliście, -(e)ście dowlekli	dowlekłyście, -(e)ście dowlekły
	3rd	dowlekł	dowlekła	dowlekło	dowlekli	dowlekły
	impersonal	dowleczono
conditional	1st	dowlekłbym, bym dowlekł	dowlekłabym, bym dowlekła	dowlekłobym, bym dowlekło	dowleklibyśmy, byśmy dowlekli	dowlekłybyśmy, byśmy dowlekły
	2nd	dowlekłbyś, byś dowlekł	dowlekłabyś, byś dowlekła	dowlekłobyś, byś dowlekło	dowleklibyście, byście dowlekli	dowlekłybyście, byście dowlekły
	3rd	dowlekłby, by dowlekł	dowlekłaby, by dowlekła	dowlekłoby, by dowlekło	dowlekliby, by dowlekli	dowlekłyby, by dowlekły
	impersonal	dowleczono by
imperative	1st	niech dowlekę			dowleczmy
	2nd	dowlecz			dowleczcie
	3rd	niech dowlecze			niech dowleką
passive adjectival participle		dowleczony	dowleczona	dowleczone	dowleczeni	dowleczone
anterior adverbial participle		dowlekłszy
verbal noun		dowleczenie

Further reading

• dowlec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dowlec in Polish dictionaries at PWN