From do- + ręczyć.
doręczyć pf (imperfective doręczać)
- (transitive, automotive, transport) to deliver, to hand over
Conjugation of doręczyć pf
|
doręczyć
|
doręczę
|
doręczymy
|
doręczysz
|
doręczycie
|
doręczy
|
doręczą
|
doręczy się
|
doręczyłem, -(e)m doręczył
|
doręczyłam, -(e)m doręczyła
|
doręczyłom, -(e)m doręczyło
|
doręczyliśmy, -(e)śmy doręczyli
|
doręczyłyśmy, -(e)śmy doręczyły
|
doręczyłeś, -(e)ś doręczył
|
doręczyłaś, -(e)ś doręczyła
|
doręczyłoś, -(e)ś doręczyło
|
doręczyliście, -(e)ście doręczyli
|
doręczyłyście, -(e)ście doręczyły
|
doręczył
|
doręczyła
|
doręczyło
|
doręczyli
|
doręczyły
|
doręczono
|
doręczyłbym, bym doręczył
|
doręczyłabym, bym doręczyła
|
doręczyłobym, bym doręczyło
|
doręczylibyśmy, byśmy doręczyli
|
doręczyłybyśmy, byśmy doręczyły
|
doręczyłbyś, byś doręczył
|
doręczyłabyś, byś doręczyła
|
doręczyłobyś, byś doręczyło
|
doręczylibyście, byście doręczyli
|
doręczyłybyście, byście doręczyły
|
doręczyłby, by doręczył
|
doręczyłaby, by doręczyła
|
doręczyłoby, by doręczyło
|
doręczyliby, by doręczyli
|
doręczyłyby, by doręczyły
|
doręczono by
|
niech doręczę
|
doręczmy
|
doręcz
|
doręczcie
|
niech doręczy
|
niech doręczą
|
doręczony
|
doręczona
|
doręczone
|
doręczeni
|
doręczone
|
doręczywszy
|
doręczenie
|
- doręczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- doręczyć in Polish dictionaries at PWN