doprać

Polish

Etymology

From do- +‎ prać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.prat͡ɕ/
• Rhymes: -ɔprat͡ɕ
• Syllabification: do‧prać

Verb

doprać pf (imperfective dopierać)

1. (transitive) to wash down (to wash something completely or thoroughly)
2. (transitive) to press up against something (physically) [with do (+ genitive) ‘against what’]

Conjugation

Conjugation of doprać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		doprać
future tense	1st	dopiorę			dopierzemy
	2nd	dopierzesz			dopierzecie
	3rd	dopierze			dopiorą
	impersonal	dopierze się
past tense	1st	doprałem, -(e)m doprał	doprałam, -(e)m doprała	doprałom, -(e)m doprało	dopraliśmy, -(e)śmy doprali	doprałyśmy, -(e)śmy doprały
	2nd	doprałeś, -(e)ś doprał	doprałaś, -(e)ś doprała	doprałoś, -(e)ś doprało	dopraliście, -(e)ście doprali	doprałyście, -(e)ście doprały
	3rd	doprał	doprała	doprało	doprali	doprały
	impersonal	doprano
conditional	1st	doprałbym, bym doprał	doprałabym, bym doprała	doprałobym, bym doprało	dopralibyśmy, byśmy doprali	doprałybyśmy, byśmy doprały
	2nd	doprałbyś, byś doprał	doprałabyś, byś doprała	doprałobyś, byś doprało	dopralibyście, byście doprali	doprałybyście, byście doprały
	3rd	doprałby, by doprał	doprałaby, by doprała	doprałoby, by doprało	dopraliby, by doprali	doprałyby, by doprały
	impersonal	doprano by
imperative	1st	niech dopiorę			dopierzmy
	2nd	dopierz			dopierzcie
	3rd	niech dopierze			niech dopiorą
passive adjectival participle		doprany	doprana	doprane	doprani	doprane
anterior adverbial participle		doprawszy
verbal noun		dopranie

Further reading

• doprać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• doprać in Polish dictionaries at PWN