doortikken

Dutch

Etymology

From door +‎ tikken.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːrˌtɪkə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧tik‧ken

Verb

doortikken

1. (intransitive) to tick on, to continue ticking

   De klok tikt door.

   The clock is still ticking.

Conjugation

Conjugation of doortikken (weak, separable)
infinitive	doortikken
past singular	tikte door
past participle	doorgetikt
infinitive	doortikken
gerund	doortikken n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	tik door	tikte door	doortik	doortikte
2nd person sing. (jij)	tikt door, tik door2	tikte door	doortikt	doortikte
2nd person sing. (u)	tikt door	tikte door	doortikt	doortikte
2nd person sing. (gij)	tikt door	tikte door	doortikt	doortikte
3rd person singular	tikt door	tikte door	doortikt	doortikte
plural	tikken door	tikten door	doortikken	doortikten
subjunctive sing.1	tikke door	tikte door	doortikke	doortikte
subjunctive plur.1	tikken door	tikten door	doortikken	doortikten
imperative sing.	tik door
imperative plur.1	tikt door
participles	doortikkend	doorgetikt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Anagrams

• tikken door