doorgroeien

Dutch

Etymology

From door +‎ groeien.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdoːrˌɣrui̯.ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: door‧groei‧en

Verb

doorgroeien

1. to grow professionally

Conjugation

Conjugation of doorgroeien (weak, separable)
infinitive	doorgroeien
past singular	groeide door
past participle	doorgegroeid
infinitive	doorgroeien
gerund	doorgroeien n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	groei door	groeide door	doorgroei	doorgroeide
2nd person sing. (jij)	groeit door, groei door2	groeide door	doorgroeit	doorgroeide
2nd person sing. (u)	groeit door	groeide door	doorgroeit	doorgroeide
2nd person sing. (gij)	groeit door	groeide door	doorgroeit	doorgroeide
3rd person singular	groeit door	groeide door	doorgroeit	doorgroeide
plural	groeien door	groeiden door	doorgroeien	doorgroeiden
subjunctive sing.1	groeie door	groeide door	doorgroeie	doorgroeide
subjunctive plur.1	groeien door	groeiden door	doorgroeien	doorgroeiden
imperative sing.	groei door
imperative plur.1	groeit door
participles	doorgroeiend	doorgegroeid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• doorgroeimogelijkheid