dooreenlopen

Dutch

Etymology

From dooreen (“mixed, mingled”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /doːrˈeːnˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: door‧een‧lo‧pen

Verb

dooreenlopen

1. to mingle while walking

Conjugation

Conjugation of dooreenlopen (strong class 7, separable)
infinitive	dooreenlopen
past singular	liep dooreen
past participle	dooreengelopen
infinitive	dooreenlopen
gerund	dooreenlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop dooreen	liep dooreen	dooreenloop	dooreenliep
2nd person sing. (jij)	loopt dooreen, loop dooreen2	liep dooreen	dooreenloopt	dooreenliep
2nd person sing. (u)	loopt dooreen	liep dooreen	dooreenloopt	dooreenliep
2nd person sing. (gij)	loopt dooreen	liept dooreen	dooreenloopt	dooreenliept
3rd person singular	loopt dooreen	liep dooreen	dooreenloopt	dooreenliep
plural	lopen dooreen	liepen dooreen	dooreenlopen	dooreenliepen
subjunctive sing.1	lope dooreen	liepe dooreen	dooreenlope	dooreenliepe
subjunctive plur.1	lopen dooreen	liepen dooreen	dooreenlopen	dooreenliepen
imperative sing.	loop dooreen
imperative plur.1	loopt dooreen
participles	dooreenlopend	dooreengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.