From Wiktionary, the free dictionary
From donn (“brown”) + -igh (verbal suffix).
donnaigh (present analytic donnaíonn, future analytic donnóidh, verbal noun donnú, past participle donnaithe)
- (transitive, intransitive, cooking) to brown
- (transitive, intransitive) to bronze, tan
- (transitive, intransitive) to rust
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
donnaím
|
donnaíonn tú; donnaír†
|
donnaíonn sé, sí
|
donnaímid; donnaíonn muid
|
donnaíonn sibh
|
donnaíonn siad; donnaíd†
|
a dhonnaíonn; a dhonnaíos / a ndonnaíonn*
|
donnaítear
|
past
|
dhonnaigh mé; dhonnaíos
|
dhonnaigh tú; dhonnaís
|
dhonnaigh sé, sí
|
dhonnaíomar; dhonnaigh muid
|
dhonnaigh sibh; dhonnaíobhair
|
dhonnaigh siad; dhonnaíodar
|
a dhonnaigh / ar dhonnaigh*
|
donnaíodh
|
past habitual
|
dhonnaínn / ndonnaínn‡‡
|
dhonnaíteá / ndonnaíteᇇ
|
dhonnaíodh sé, sí / ndonnaíodh sé, s퇇
|
dhonnaímis; dhonnaíodh muid / ndonnaímis‡‡; ndonnaíodh muid‡‡
|
dhonnaíodh sibh / ndonnaíodh sibh‡‡
|
dhonnaídís; dhonnaíodh siad / ndonnaídís‡‡; ndonnaíodh siad‡‡
|
a dhonnaíodh / a ndonnaíodh*
|
dhonnaítí / ndonnaít퇇
|
future
|
donnóidh mé; donnód; donnóchaidh mé†
|
donnóidh tú; donnóir†; donnóchaidh tú†
|
donnóidh sé, sí; donnóchaidh sé, sí†
|
donnóimid; donnóidh muid; donnóchaimid†; donnóchaidh muid†
|
donnóidh sibh; donnóchaidh sibh†
|
donnóidh siad; donnóid†; donnóchaidh siad†
|
a dhonnóidh; a dhonnós; a dhonnóchaidh†; a dhonnóchas† / a ndonnóidh*; a ndonnóchaidh*†
|
donnófar; donnóchar†
|
conditional
|
dhonnóinn; dhonnóchainn† / ndonnóinn‡‡; ndonnóchainn†‡‡
|
dhonnófá; dhonnóchthᆠ/ ndonnófᇇ; ndonnóchthᆇ‡
|
dhonnódh sé, sí; dhonnóchadh sé, sí† / ndonnódh sé, s퇇; ndonnóchadh sé, s톇‡
|
dhonnóimis; dhonnódh muid; dhonnóchaimis†; dhonnóchadh muid† / ndonnóimis‡‡; ndonnódh muid‡‡; ndonnóchaimis†‡‡; ndonnóchadh muid†‡‡
|
dhonnódh sibh; dhonnóchadh sibh† / ndonnódh sibh‡‡; ndonnóchadh sibh†‡‡
|
dhonnóidís; dhonnódh siad; dhonnóchadh siad† / ndonnóidís‡‡; ndonnódh siad‡‡; ndonnóchadh siad†‡‡
|
a dhonnódh; a dhonnóchadh† / a ndonnódh*; a ndonnóchadh*†
|
dhonnófaí; dhonnóchthaí† / ndonnófa퇇; ndonnóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ndonnaí mé; go ndonnaíod†
|
go ndonnaí tú; go ndonnaír†
|
go ndonnaí sé, sí
|
go ndonnaímid; go ndonnaí muid
|
go ndonnaí sibh
|
go ndonnaí siad; go ndonnaíd†
|
—
|
go ndonnaítear
|
past
|
dá ndonnaínn
|
dá ndonnaíteá
|
dá ndonnaíodh sé, sí
|
dá ndonnaímis; dá ndonnaíodh muid
|
dá ndonnaíodh sibh
|
dá ndonnaídís; dá ndonnaíodh siad
|
—
|
dá ndonnaítí
|
imperative
|
donnaím
|
donnaigh
|
donnaíodh sé, sí
|
donnaímis
|
donnaígí; donnaídh†
|
donnaídís
|
—
|
donnaítear
|
verbal noun
|
donnú
|
past participle
|
donnaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “donnaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “donnaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “donnaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024