doliczyć

Polish

Etymology

From do- +‎ liczyć.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈli.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio 1; “doliczyć”:

  (file)

• Audio 2; “doliczyć się”:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: do‧li‧czyć

Verb

doliczyć pf (imperfective doliczać)

1. (transitive) to add on (to incorporate something extra into something else)
2. (transitive) to add up (to take a sum)

   Synonym: dodać

3. (reflexive with się) to determine by adding

Conjugation

Conjugation of doliczyć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		doliczyć
future tense	1st	doliczę			doliczymy
	2nd	doliczysz			doliczycie
	3rd	doliczy			doliczą
	impersonal	doliczy się
past tense	1st	doliczyłem, -(e)m doliczył	doliczyłam, -(e)m doliczyła	doliczyłom, -(e)m doliczyło	doliczyliśmy, -(e)śmy doliczyli	doliczyłyśmy, -(e)śmy doliczyły
	2nd	doliczyłeś, -(e)ś doliczył	doliczyłaś, -(e)ś doliczyła	doliczyłoś, -(e)ś doliczyło	doliczyliście, -(e)ście doliczyli	doliczyłyście, -(e)ście doliczyły
	3rd	doliczył	doliczyła	doliczyło	doliczyli	doliczyły
	impersonal	doliczono
conditional	1st	doliczyłbym, bym doliczył	doliczyłabym, bym doliczyła	doliczyłobym, bym doliczyło	doliczylibyśmy, byśmy doliczyli	doliczyłybyśmy, byśmy doliczyły
	2nd	doliczyłbyś, byś doliczył	doliczyłabyś, byś doliczyła	doliczyłobyś, byś doliczyło	doliczylibyście, byście doliczyli	doliczyłybyście, byście doliczyły
	3rd	doliczyłby, by doliczył	doliczyłaby, by doliczyła	doliczyłoby, by doliczyło	doliczyliby, by doliczyli	doliczyłyby, by doliczyły
	impersonal	doliczono by
imperative	1st	niech doliczę			doliczmy
	2nd	dolicz			doliczcie
	3rd	niech doliczy			niech doliczą
passive adjectival participle		doliczony	doliczona	doliczone	doliczeni	doliczone
anterior adverbial participle		doliczywszy
verbal noun		doliczenie

Derived terms

nouns

• doliczony czas

 

Further reading

• doliczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• doliczyć in Polish dictionaries at PWN