dociekliwy

Polish

Etymology

From dociekać +‎ -liwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.t͡ɕɛˈkli.vɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɘ
• Syllabification: do‧cie‧kli‧wy

Adjective

dociekliwy (comparative dociekliwszy, superlative najdociekliwszy, derived adverb dociekliwie)

1. acute, insightful, observant, probing

   Synonym: wnikliwy

Declension

Declension of dociekliwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dociekliwy		dociekliwa	dociekliwe	dociekliwi	dociekliwe
genitive	dociekliwego		dociekliwej	dociekliwego	dociekliwych
dative	dociekliwemu		dociekliwej	dociekliwemu	dociekliwym
accusative	dociekliwego	dociekliwy	dociekliwą	dociekliwe	dociekliwych	dociekliwe
instrumental	dociekliwym		dociekliwą	dociekliwym	dociekliwymi
locative	dociekliwym		dociekliwej	dociekliwym	dociekliwych

Derived terms

noun

• dociekliwość

 

Further reading

• dociekliwy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dociekliwy in Polish dictionaries at PWN