dobóść

Polish

Etymology

From do- +‎ bóść.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.buɕt͡ɕ/
• Rhymes: -ɔbuɕt͡ɕ
• Syllabification: do‧bóść

Verb

dobóść pf

1. (transitive, colloquial) to bother a lot, to upset a lot

   Synonym: dokuczyć

Conjugation

Conjugation of dobóść pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dobóść
future tense	1st	dobodę			dobodziemy
	2nd	dobodziesz			dobodziecie
	3rd	dobodzie			dobodą
	impersonal	dobodzie się
past tense	1st	dobódłem, -(e)m dobódł	dobodłam, -(e)m dobodła	dobodłom, -(e)m dobodło	dobodliśmy, -(e)śmy dobodli	dobodłyśmy, -(e)śmy dobodły
	2nd	dobódłeś, -(e)ś dobódł	dobodłaś, -(e)ś dobodła	dobodłoś, -(e)ś dobodło	dobodliście, -(e)ście dobodli	dobodłyście, -(e)ście dobodły
	3rd	dobódł	dobodła	dobodło	dobodli	dobodły
	impersonal	dobodzono
conditional	1st	dobódłbym, bym dobódł	dobodłabym, bym dobodła	dobodłobym, bym dobodło	dobodlibyśmy, byśmy dobodli	dobodłybyśmy, byśmy dobodły
	2nd	dobódłbyś, byś dobódł	dobodłabyś, byś dobodła	dobodłobyś, byś dobodło	dobodlibyście, byście dobodli	dobodłybyście, byście dobodły
	3rd	dobódłby, by dobódł	dobodłaby, by dobodła	dobodłoby, by dobodło	dobodliby, by dobodli	dobodłyby, by dobodły
	impersonal	dobodzono by
imperative	1st	niech dobodę			dobódźmy
	2nd	dobódź			dobódźcie
	3rd	niech dobodzie			niech dobodą
passive adjectival participle		dobodzony	dobodzona	dobodzone	dobodzeni	dobodzone
anterior adverbial participle		dobódłszy
verbal noun		dobodzenie

Further reading

• dobóść in Polish dictionaries at PWN