dočiniť

Slovak

Etymology

From do- +‎ činiť.

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdɔt͡ʃiɲic]

Verb

dočiniť pf

1. (transitive, rare) to reproach, to chide [with dative]

   Synonyms: vyhrešiť, pokarhať, (rare) vyčiniť

Conjugation

Conjugation of dočiniť (perfective; class V, pattern robiť)

infinitive			dočiniť
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
past	masculine	dočinil som	dočinil si	dočinil	dočinili sme	dočinili ste	dočinili
	feminine	dočinila som	dočinila si	dočinila
	neuter	dočinilo som	dočinilo si	dočinilo
past perfect	masculine	bol som dočinil	bol si dočinil	bol dočinil	boli sme dočinili	boli ste dočinili	boli dočinili
	feminine	bola som dočinila	bola si dočinila	bola dočinila
	neuter	bolo som dočinilo	bolo si dočinilo	bolo dočinilo
future		dočiním	dočiníš	dočiní	dočiníme	dočiníte	dočinia
conditional		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
present	masculine	dočinil by som	dočinil by si	dočinil by	dočinili by sme	dočinili by ste	dočinili by
	feminine	dočinila by som	dočinila by si	dočinila by
	neuter	dočinilo by som	dočinilo by si	dočinilo by
past	masculine	bol by som dočinil	bol by si dočinil	bol by dočinil	boli by sme dočinili	boli by ste dočinili	boli by dočinili
	feminine	bola by som dočinila	bola by si dočinila	bola by dočinila
	neuter	bolo by som dočinilo	bolo by si dočinilo	bolo by dočinilo
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
present		—	dočiň	—	dočiňme	dočiňte	—
non-finite forms		participles				transgressive	verbal noun
		present active	past active	passive	l-participle
		—	dočinivší	dočinený	dočinil, dočinila, dočinilo, dočinili	dočiniac	dočinenie

Further reading

• “dočiniť”, in Slovníkový portál Jazykovedného ústavu Ľ. Štúra SAV [Dictionary portal of the Ľ. Štúr Institute of Linguistics, Slovak Academy of Science] (in Slovak), https://slovnik.juls.savba.sk, 2003–2024