Jump to content

dijudicaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of dījūdicō

Participle

[edit]

dījūdicātūrus (feminine dījūdicātūra, neuter dījūdicātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dījūdicātūrus dījūdicātūra dījūdicātūrum dījūdicātūrī dījūdicātūrae dījūdicātūra
genitive dījūdicātūrī dījūdicātūrae dījūdicātūrī dījūdicātūrōrum dījūdicātūrārum dījūdicātūrōrum
dative dījūdicātūrō dījūdicātūrae dījūdicātūrō dījūdicātūrīs
accusative dījūdicātūrum dījūdicātūram dījūdicātūrum dījūdicātūrōs dījūdicātūrās dījūdicātūra
ablative dījūdicātūrō dījūdicātūrā dījūdicātūrō dījūdicātūrīs
vocative dījūdicātūre dījūdicātūra dījūdicātūrum dījūdicātūrī dījūdicātūrae dījūdicātūra