despekt

Polish

Etymology

From Latin despectus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɛs.pɛkt/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛspɛkt
• Syllabification: des‧pekt

Noun

despekt m inan

1. (dated) despect, contempt, derision

   Synonyms: see Thesaurus:obraza

Declension

Declension of despekt

	singular
nominative	despekt
genitive	despektu
dative	despektowi
accusative	despekt
instrumental	despektem
locative	despekcie
vocative	despekcie

Derived terms

(verb):

• despektować

Further reading

• despekt in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• despekt in Polish dictionaries at PWN