Jump to content

dejunctus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of dējungō

Participle

[edit]

dējūnctus (feminine dējūncta, neuter dējūnctum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative dējūnctus dējūncta dējūnctum dējūnctī dējūnctae dējūncta
genitive dējūnctī dējūnctae dējūnctī dējūnctōrum dējūnctārum dējūnctōrum
dative dējūnctō dējūnctae dējūnctō dējūnctīs
accusative dējūnctum dējūnctam dējūnctum dējūnctōs dējūnctās dējūncta
ablative dējūnctō dējūnctā dējūnctō dējūnctīs
vocative dējūncte dējūncta dējūnctum dējūnctī dējūnctae dējūncta