defii

Esperanto

Etymology

From French défier and English defy.

Pronunciation

• IPA^(key): [deˈfii]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ii
• Hyphenation: de‧fi‧i

Verb

defii (present defias, past defiis, future defios, conditional defius, volitive defiu)

1. (transitive) to challenge someone (to a fight, competition, debate, etc.)

Conjugation

Conjugation of defii

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		defias		defiis		defios
active participle		defianta	defiantaj	defiinta	defiintaj	defionta	defiontaj
	acc.	defiantan	defiantajn	defiintan	defiintajn	defiontan	defiontajn
passive participle		defiata	defiataj	defiita	defiitaj	defiota	defiotaj
	acc.	defiatan	defiatajn	defiitan	defiitajn	defiotan	defiotajn
nominal active participle		defianto	defiantoj	defiinto	defiintoj	defionto	defiontoj
	acc.	defianton	defiantojn	defiinton	defiintojn	defionton	defiontojn
nominal passive participle		defiato	defiatoj	defiito	defiitoj	defioto	defiotoj
	acc.	defiaton	defiatojn	defiiton	defiitojn	defioton	defiotojn
adverbial active participle		defiante		defiinte		defionte
adverbial passive participle		defiate		defiite		defiote

infinitive		defii						imperative		defiu						conditional		defius

Derived terms

• defio