dawno

See also: dáwno

Lower Sorbian

Etymology

From dawny +‎ -o.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdawnɔ/

Adverb

dawno

1. long ago
2. by far

Further reading

• Muka, Arnošt (1921, 1928) “dawno”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
• Starosta, Manfred (1999) “dawno”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Old Polish

Etymology

From dawny +‎ -o. First attested in 1418. Compare Old Czech dávno, Old Slovak dávno and Old Church Slavonic давьно (davĭno).

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /daːvnɔ/
• IPA^(key): (15^th CE) /dɒvnɔ/

Adverb

dawno

1. (attested in Kuyavia, Masovia) a long time ago
   • 1897 [1418], Teki Adolfa Pawińskiego‎^[1], volume VII, number 314, Brześć Kujawski Voivodeship:

     To soltistwo staromesczske s szwymi czansthniki dzirszy stara (leg. z stara) korzenya, iako dawno dzirszano, niczsz wysschey ani niszey

     [To sołtystwo staromiescskie z swymi częstniki dzirży z stara korzenia, jako dawno dzirżano, niczs wyszszey ani niżej]

   • 1950 [1428], Władysław Kuraszkiewicz, Adam Wolff, editors, Zapiski i roty polskie XV-XVI wieku z ksiąg sądowych ziemi warszawskiej, number 2844, Warsaw:

     O cthorø zastawø Macyey na Pyotra szalowal, na thø gemv yvsz dawno list gimal dacz

     [O ktorą zastawę Maciej na Piotra żałował, na tę jemu już dawno list jimiał dać]

2. for a long time; in a long time
   • 1853 [End of the 15th century], Wacław Aleksander Maciejowski, editor, Piśmiennictwo polskie od czasów najdawniejszych aż do roku 1830, volume 4, page 138:

     Dawnocz pan bog zle ludzy karze: nyeczysthe, pyszne y kostarze

     [Dawnoć Pan Bog złe ludzi karze: nieczyste, pyszne i kostarze]

Related terms

adverbs

• z dawna
• za dawna

 

nouns

• dawnoć
• dawność

 

Descendants

• Polish: dawno
• Silesian: dŏwno

References

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “dawno”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish dawno. By surface analysis, dawny +‎ -o. Compare Czech dávno, Kashubian dôwno, and Russian давно́ (davnó).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈdav.nɔ/

• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈdɒv.nɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -avnɔ
• Syllabification: daw‧no

Adverb

dawno (comparative dawniej, superlative najdawniej)

1. a long time ago

   Synonym: niegdyś

   Antonym: niedawno

2. for a long time

   Antonym: niedawno

   Dawno tu nie byłam. ― I have not been here for a long time.

Derived terms

adverbs

• dawniej
• dawno i nieprawda
• dawno temu

 

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), dawno is one of the most used words in Polish, appearing 7 times in scientific texts, 2 times in news, 10 times in essays, 26 times in fiction, and 37 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 82 times, making it the 780th most common word in a corpus of 500,000 words.

Further reading

• dawno in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dawno in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “dawno”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• “DAWNO”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 26.08.2021
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “dawno”, in Słownik języka polskiego
• Aleksander Zdanowicz (1861) “dawno”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “dawno”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 430