Jump to content

dantei

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

Dante +‎ -i (adjective-forming suffix)

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈdɒntɛji]
  • Hyphenation: dan‧tei
  • Rhymes: -ji

Adjective

[edit]

dantei (comparative danteibb, superlative legdanteibb)

  1. Dantesque (of, relating to, or in the style of Dante)

Declension

[edit]
Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative dantei danteiek
accusative danteit danteieket
dative danteinek danteieknek
instrumental danteivel danteiekkel
causal-final danteiért danteiekért
translative danteivé danteiekké
terminative danteiig danteiekig
essive-formal danteiként danteiekként
essive-modal
inessive danteiben danteiekben
superessive dantein danteieken
adessive danteinél danteieknél
illative danteibe danteiekbe
sublative danteire danteiekre
allative danteihez danteiekhez
elative danteiből danteiekből
delative danteiről danteiekről
ablative danteitől danteiektől
non-attributive
possessive – singular
danteié danteieké
non-attributive
possessive – plural
danteiéi danteiekéi

or

Japanese

[edit]

Romanization

[edit]

dantei

  1. Rōmaji transcription of だんてい