daarstellen
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From daar + stellen, calque of German darstellen. Attested since the 18th century.
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]daarstellen
Conjugation
[edit]| Conjugation of daarstellen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | daarstellen | |||
| past singular | stelde daar | |||
| past participle | daargesteld | |||
| infinitive | daarstellen | |||
| gerund | daarstellen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | stel daar | stelde daar | daarstel | daarstelde |
| 2nd person sing. (jij) | stelt daar, stel daar2 | stelde daar | daarstelt | daarstelde |
| 2nd person sing. (u) | stelt daar | stelde daar | daarstelt | daarstelde |
| 2nd person sing. (gij) | stelt daar | stelde daar | daarstelt | daarstelde |
| 3rd person singular | stelt daar | stelde daar | daarstelt | daarstelde |
| plural | stellen daar | stelden daar | daarstellen | daarstelden |
| subjunctive sing.1 | stelle daar | stelde daar | daarstelle | daarstelde |
| subjunctive plur.1 | stellen daar | stelden daar | daarstellen | daarstelden |
| imperative sing. | stel daar | |||
| imperative plur.1 | stelt daar | |||
| participles | daarstellend | daargesteld | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||