daadwerkelijk

Dutch

Etymology

From daad +‎ werkelijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdaːtˈʋɛr.kə.lək/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: daad‧wer‧ke‧lijk

Adverb

daadwerkelijk

1. effectively, actually

Adjective

daadwerkelijk (not comparable)

1. actual

Declension

Declension of daadwerkelijk
uninflected	daadwerkelijk
inflected	daadwerkelijke
comparative	—
		positive
predicative/adverbial		daadwerkelijk
indefinite	m./f. sing.	daadwerkelijke
	n. sing.	daadwerkelijk
	plural	daadwerkelijke
definite		daadwerkelijke
partitive		daadwerkelijks