dźwignąć

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dvignǫti. By surface analysis, dźwigać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑviɡ.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: dźwig‧nąć

Verb

dźwignąć pf (imperfective dźwigać)

1. (transitive) to lift
2. (transitive) to lug
3. (reflexive with się) to stand up with difficulty

Conjugation

Conjugation of dźwignąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dźwignąć
future tense	1st	dźwignę			dźwigniemy
	2nd	dźwigniesz			dźwigniecie
	3rd	dźwignie			dźwigną
	impersonal	dźwignie się
past tense	1st	dźwignąłem, -(e)m dźwignął	dźwignęłam, -(e)m dźwignęła	dźwignęłom, -(e)m dźwignęło	dźwignęliśmy, -(e)śmy dźwignęli	dźwignęłyśmy, -(e)śmy dźwignęły
	2nd	dźwignąłeś, -(e)ś dźwignął	dźwignęłaś, -(e)ś dźwignęła	dźwignęłoś, -(e)ś dźwignęło	dźwignęliście, -(e)ście dźwignęli	dźwignęłyście, -(e)ście dźwignęły
	3rd	dźwignął	dźwignęła	dźwignęło	dźwignęli	dźwignęły
	impersonal	dźwignięto
conditional	1st	dźwignąłbym, bym dźwignął	dźwignęłabym, bym dźwignęła	dźwignęłobym, bym dźwignęło	dźwignęlibyśmy, byśmy dźwignęli	dźwignęłybyśmy, byśmy dźwignęły
	2nd	dźwignąłbyś, byś dźwignął	dźwignęłabyś, byś dźwignęła	dźwignęłobyś, byś dźwignęło	dźwignęlibyście, byście dźwignęli	dźwignęłybyście, byście dźwignęły
	3rd	dźwignąłby, by dźwignął	dźwignęłaby, by dźwignęła	dźwignęłoby, by dźwignęło	dźwignęliby, by dźwignęli	dźwignęłyby, by dźwignęły
	impersonal	dźwignięto by
imperative	1st	niech dźwignę			dźwignijmy
	2nd	dźwignij			dźwignijcie
	3rd	niech dźwignie			niech dźwigną
passive adjectival participle		dźwignięty	dźwignięta	dźwignięte	dźwignięci	dźwignięte
anterior adverbial participle		dźwignąwszy
verbal noun		dźwignięcie

Related terms

• dźwig

 

Further reading

• dźwignąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dźwignąć in Polish dictionaries at PWN