düzmece

Turkish

Etymology

From düzmek (“arrange, set, make; make up, forge”) +‎ -mece

Pronunciation

• IPA^(key): /dyzmeˈd͡ʒɛ/, [d̪yz̪.me̞ˈd͡ʒɛ]
• Rhymes: -ɛ
• Hyphenation: düz‧me‧ce

Adjective

düzmece

1. fake

   Synonym: sahte

   Antonym: gerçek

   Düzmece gerçeklerle karşısındakini kandırır

   He deceives the other person by fake truths

References

• “düzmece”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Nişanyan, Sevan (2002–) “düzmece”, in Nişanyan Sözlük