düzensiz

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish دوزنسز (düzensiz). By surface analysis, düzen (“order”) +‎ -siz.

Pronunciation

• IPA^(key): [dyzænsiz]

Adjective

düzensiz

1. irregular
2. untidy, disorganized

Synonyms

• dağınık

Antonyms

• düzenli
• toplu

Derived terms

• düzensizlik