dönence
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]Etymology
[edit]From dönmek (“to turn”).
Noun
[edit]dönence (definite accusative dönenceyi, plural dönenceler)
Declension
[edit]Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | dönence | |
Definite accusative | dönenceyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | dönence | dönenceler |
Definite accusative | dönenceyi | dönenceleri |
Dative | dönenceye | dönencelere |
Locative | dönencede | dönencelerde |
Ablative | dönenceden | dönencelerden |
Genitive | dönencenin | dönencelerin |