From Wiktionary, the free dictionary
From dí- + scaoil.
díscaoil (present analytic díscaoileann, future analytic díscaoilfidh, verbal noun díscaoileadh, past participle díscaoilte)
- (intransitive, sciences) disintegrate
- (transitive) dissolve, disband
- Synonym: scoir
- (transitive, intransitive, chemistry, colors, mechanics, physics) resolve
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
díscaoilim
|
díscaoileann tú; díscaoilir†
|
díscaoileann sé, sí
|
díscaoilimid
|
díscaoileann sibh
|
díscaoileann siad; díscaoilid†
|
a dhíscaoileann; a dhíscaoileas / a ndíscaoileann*
|
díscaoiltear
|
past
|
dhíscaoil mé; dhíscaoileas
|
dhíscaoil tú; dhíscaoilis
|
dhíscaoil sé, sí
|
dhíscaoileamar; dhíscaoil muid
|
dhíscaoil sibh; dhíscaoileabhair
|
dhíscaoil siad; dhíscaoileadar
|
a dhíscaoil / ar dhíscaoil*
|
díscaoileadh
|
past habitual
|
dhíscaoilinn / ndíscaoilinn‡‡
|
dhíscaoilteá / ndíscaoilteᇇ
|
dhíscaoileadh sé, sí / ndíscaoileadh sé, s퇇
|
dhíscaoilimis; dhíscaoileadh muid / ndíscaoilimis‡‡; ndíscaoileadh muid‡‡
|
dhíscaoileadh sibh / ndíscaoileadh sibh‡‡
|
dhíscaoilidís; dhíscaoileadh siad / ndíscaoilidís‡‡; ndíscaoileadh siad‡‡
|
a dhíscaoileadh / a ndíscaoileadh*
|
dhíscaoiltí / ndíscaoilt퇇
|
future
|
díscaoilfidh mé; díscaoilfead
|
díscaoilfidh tú; díscaoilfir†
|
díscaoilfidh sé, sí
|
díscaoilfimid; díscaoilfidh muid
|
díscaoilfidh sibh
|
díscaoilfidh siad; díscaoilfid†
|
a dhíscaoilfidh; a dhíscaoilfeas / a ndíscaoilfidh*
|
díscaoilfear
|
conditional
|
dhíscaoilfinn / ndíscaoilfinn‡‡
|
dhíscaoilfeá / ndíscaoilfeᇇ
|
dhíscaoilfeadh sé, sí / ndíscaoilfeadh sé, s퇇
|
dhíscaoilfimis; dhíscaoilfeadh muid / ndíscaoilfimis‡‡; ndíscaoilfeadh muid‡‡
|
dhíscaoilfeadh sibh / ndíscaoilfeadh sibh‡‡
|
dhíscaoilfidís; dhíscaoilfeadh siad / ndíscaoilfidís‡‡; ndíscaoilfeadh siad‡‡
|
a dhíscaoilfeadh / a ndíscaoilfeadh*
|
dhíscaoilfí / ndíscaoilf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go ndíscaoile mé; go ndíscaoilead†
|
go ndíscaoile tú; go ndíscaoilir†
|
go ndíscaoile sé, sí
|
go ndíscaoilimid; go ndíscaoile muid
|
go ndíscaoile sibh
|
go ndíscaoile siad; go ndíscaoilid†
|
—
|
go ndíscaoiltear
|
past
|
dá ndíscaoilinn
|
dá ndíscaoilteá
|
dá ndíscaoileadh sé, sí
|
dá ndíscaoilimis; dá ndíscaoileadh muid
|
dá ndíscaoileadh sibh
|
dá ndíscaoilidís; dá ndíscaoileadh siad
|
—
|
dá ndíscaoiltí
|
imperative
|
díscaoilim
|
díscaoil
|
díscaoileadh sé, sí
|
díscaoilimis
|
díscaoiligí; díscaoilidh†
|
díscaoilidís
|
—
|
díscaoiltear
|
verbal noun
|
díscaoileadh
|
past participle
|
díscaoilte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “díscaoil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “díscaoil”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “díscaoil”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2025