From Wiktionary, the free dictionary
From Middle Irish díc,[2] from Middle French digue, from Old French dike, diic, from Middle Dutch dijc, from Old Dutch diic, dīc, from Frankish *dīk, from Proto-Germanic *dīkaz (“pool”), from Proto-Indo-European *dʰeygʷ- (“to stick, stab, pierce, dig”).
díog f (genitive singular díge, nominative plural díoga or díogacha)
- ditch, trench (also in archaeology), dyke
- Synonyms: clais, trinse, silteán
- moat
- Synonym: móta
- drain (conduit for rainwater)
- Synonym: draein
- Dinneen, Patrick S. (1904) “díg”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 240
- Dinneen, Patrick S. (1904) “díog”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 242
- Ó Dónaill, Niall (1977) “díog”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
díog f (genitive singular díge, nominative plural díoga)
- Alternative form of diúg (“a drop of drink”)
díog (present analytic díogann, future analytic díogfaidh, verbal noun díogadh, past participle díogtha)
- Alternative form of diúg (“to drink to the last drop”)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
díogaim
|
díogann tú; díogair†
|
díogann sé, sí
|
díogaimid
|
díogann sibh
|
díogann siad; díogaid†
|
a dhíogann; a dhíogas / a ndíogann*
|
díogtar
|
past
|
dhíog mé; dhíogas
|
dhíog tú; dhíogais
|
dhíog sé, sí
|
dhíogamar; dhíog muid
|
dhíog sibh; dhíogabhair
|
dhíog siad; dhíogadar
|
a dhíog / ar dhíog*
|
díogadh
|
past habitual
|
dhíogainn / ndíogainn‡‡
|
dhíogtá / ndíogtᇇ
|
dhíogadh sé, sí / ndíogadh sé, s퇇
|
dhíogaimis; dhíogadh muid / ndíogaimis‡‡; ndíogadh muid‡‡
|
dhíogadh sibh / ndíogadh sibh‡‡
|
dhíogaidís; dhíogadh siad / ndíogaidís‡‡; ndíogadh siad‡‡
|
a dhíogadh / a ndíogadh*
|
dhíogtaí / ndíogta퇇
|
future
|
díogfaidh mé; díogfad
|
díogfaidh tú; díogfair†
|
díogfaidh sé, sí
|
díogfaimid; díogfaidh muid
|
díogfaidh sibh
|
díogfaidh siad; díogfaid†
|
a dhíogfaidh; a dhíogfas / a ndíogfaidh*
|
díogfar
|
conditional
|
dhíogfainn / ndíogfainn‡‡
|
dhíogfá / ndíogfᇇ
|
dhíogfadh sé, sí / ndíogfadh sé, s퇇
|
dhíogfaimis; dhíogfadh muid / ndíogfaimis‡‡; ndíogfadh muid‡‡
|
dhíogfadh sibh / ndíogfadh sibh‡‡
|
dhíogfaidís; dhíogfadh siad / ndíogfaidís‡‡; ndíogfadh siad‡‡
|
a dhíogfadh / a ndíogfadh*
|
dhíogfaí / ndíogfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go ndíoga mé; go ndíogad†
|
go ndíoga tú; go ndíogair†
|
go ndíoga sé, sí
|
go ndíogaimid; go ndíoga muid
|
go ndíoga sibh
|
go ndíoga siad; go ndíogaid†
|
—
|
go ndíogtar
|
past
|
dá ndíogainn
|
dá ndíogtá
|
dá ndíogadh sé, sí
|
dá ndíogaimis; dá ndíogadh muid
|
dá ndíogadh sibh
|
dá ndíogaidís; dá ndíogadh siad
|
—
|
dá ndíogtaí
|
imperative
|
díogaim
|
díog
|
díogadh sé, sí
|
díogaimis
|
díogaigí; díogaidh†
|
díogaidís
|
—
|
díogtar
|
verbal noun
|
díogadh
|
past participle
|
díogtha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
díog f (genitive singular díge, nominative plural díoga)
- Alternative form of gíog (“cheep, chirp”)
díog (present analytic díogann, future analytic díogfaidh, verbal noun díogadh, past participle díogtha)
- Alternative form of gíog (“to cheep, chirp”)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
díogaim
|
díogann tú; díogair†
|
díogann sé, sí
|
díogaimid
|
díogann sibh
|
díogann siad; díogaid†
|
a dhíogann; a dhíogas / a ndíogann*
|
díogtar
|
past
|
dhíog mé; dhíogas
|
dhíog tú; dhíogais
|
dhíog sé, sí
|
dhíogamar; dhíog muid
|
dhíog sibh; dhíogabhair
|
dhíog siad; dhíogadar
|
a dhíog / ar dhíog*
|
díogadh
|
past habitual
|
dhíogainn / ndíogainn‡‡
|
dhíogtá / ndíogtᇇ
|
dhíogadh sé, sí / ndíogadh sé, s퇇
|
dhíogaimis; dhíogadh muid / ndíogaimis‡‡; ndíogadh muid‡‡
|
dhíogadh sibh / ndíogadh sibh‡‡
|
dhíogaidís; dhíogadh siad / ndíogaidís‡‡; ndíogadh siad‡‡
|
a dhíogadh / a ndíogadh*
|
dhíogtaí / ndíogta퇇
|
future
|
díogfaidh mé; díogfad
|
díogfaidh tú; díogfair†
|
díogfaidh sé, sí
|
díogfaimid; díogfaidh muid
|
díogfaidh sibh
|
díogfaidh siad; díogfaid†
|
a dhíogfaidh; a dhíogfas / a ndíogfaidh*
|
díogfar
|
conditional
|
dhíogfainn / ndíogfainn‡‡
|
dhíogfá / ndíogfᇇ
|
dhíogfadh sé, sí / ndíogfadh sé, s퇇
|
dhíogfaimis; dhíogfadh muid / ndíogfaimis‡‡; ndíogfadh muid‡‡
|
dhíogfadh sibh / ndíogfadh sibh‡‡
|
dhíogfaidís; dhíogfadh siad / ndíogfaidís‡‡; ndíogfadh siad‡‡
|
a dhíogfadh / a ndíogfadh*
|
dhíogfaí / ndíogfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go ndíoga mé; go ndíogad†
|
go ndíoga tú; go ndíogair†
|
go ndíoga sé, sí
|
go ndíogaimid; go ndíoga muid
|
go ndíoga sibh
|
go ndíoga siad; go ndíogaid†
|
—
|
go ndíogtar
|
past
|
dá ndíogainn
|
dá ndíogtá
|
dá ndíogadh sé, sí
|
dá ndíogaimis; dá ndíogadh muid
|
dá ndíogadh sibh
|
dá ndíogaidís; dá ndíogadh siad
|
—
|
dá ndíogtaí
|
imperative
|
díogaim
|
díog
|
díogadh sé, sí
|
díogaimis
|
díogaigí; díogaidh†
|
díogaidís
|
—
|
díogtar
|
verbal noun
|
díogadh
|
past participle
|
díogtha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 72
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “díc”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language