czucie

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čutьje (“perception”). By surface analysis, czuć +‎ -ie.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈt͡ʂu.t͡ɕɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ut͡ɕɛ
• Syllabification: czu‧cie

Noun

czucie n

1. verbal noun of czuć
2. feeling, sensation (ability to feel)

Declension

Declension of czucie

	singular
nominative	czucie
genitive	czucia
dative	czuciu
accusative	czucie
instrumental	czuciem
locative	czuciu
vocative	czucie

Derived terms

adverbs

• bez czucia

Further reading

• czucie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czucie in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “czucie”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN