czołn

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *čьlnъ. First attested in the 15th century.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /t͡ʃʲɔ(ː)ɫn/
  • IPA(key): (15th CE) /t͡ʃʲɔɫn/, /t͡ʃʲoɫn/

Noun

[edit]

czołn m animacy unattested (diminutive czołnek)

  1. boat
    Synonym: łodzia
    • Middle of the 15th century, Rozmyślanie o żywocie Pana Jezusa[1], page 213:
      Jesus uźrał... Jakuba... i Jana, brata jego, w czełniech (in navi Mat 4, 21)
      [Jesus uźrał... Jakuba... i Jana, brata jego, w czełnie[ch] (in navi Mat 4, 21)]

Descendants

[edit]
  • Polish: czółno

References

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “czołn”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN