czarowny

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *čarovьnъ. By surface analysis, czarować +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂaˈrɔv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɘ
• Syllabification: cza‧row‧ny

Adjective

czarowny (comparative czarowniejszy, superlative najczarowniejszy, derived adverb czarownie)

1. (occult, relational) magical (having supernatural talents, properties, or qualities attributed to magic)

   Synonyms: czarodziejski, magiczny, zaczarowany

2. (literary) bewitching, captivating, charming, enchanting, fascinating, magical, spellbinding

   Synonyms: czarodziejski, magiczny, prześliczny, uroczy

Declension

Declension of czarowny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	czarowny		czarowna	czarowne	czarowni	czarowne
genitive	czarownego		czarownej	czarownego	czarownych
dative	czarownemu		czarownej	czarownemu	czarownym
accusative	czarownego	czarowny	czarowną	czarowne	czarownych	czarowne
instrumental	czarownym		czarowną	czarownym	czarownymi
locative	czarownym		czarownej	czarownym	czarownych

Related terms

adjectives

• czarowniczy
• zaczarowany

 

nouns

• czarownica
• czarownictwo
• czarownik

 

verbs

• czarować impf
• zaczarować pf

 

Further reading

• czarowny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czarowny in Polish dictionaries at PWN