cumhuriyetçi

Turkish

Etymology

cumhuriyet (“republic”) +‎ -çi (“-er,-ist”)

Noun

cumhuriyetçi (definite accusative cumhuriyetçiyi, plural cumhuriyetçiler)

1. republican

   Synonym: cumhuriyetperver

Declension

Declension of cumhuriyetçi

singular plural nominative cumhuriyetçi cumhuriyetçiler definite accusative cumhuriyetçiyi cumhuriyetçileri dative cumhuriyetçiye cumhuriyetçilere locative cumhuriyetçide cumhuriyetçilerde ablative cumhuriyetçiden cumhuriyetçilerden genitive cumhuriyetçinin cumhuriyetçilerin Predicative forms singular plural 1st singular cumhuriyetçiyim cumhuriyetçilerim 2nd singular cumhuriyetçisin cumhuriyetçilersin 3rd singular cumhuriyetçi cumhuriyetçidir cumhuriyetçiler cumhuriyetçilerdir 1st plural cumhuriyetçiyiz cumhuriyetçileriz 2nd plural cumhuriyetçisiniz cumhuriyetçilersiniz 3rd plural cumhuriyetçiler cumhuriyetçilerdir

Derived terms

• cumhuriyetçilik