cudzołożny

See also: cudzoložný

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish cudzołożny. By surface analysis, cudzołożyć +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡su.d͡zɔˈwɔʐ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔʐnɘ
• Syllabification: cu‧dzo‧łoż‧ny

Adjective

cudzołożny (not comparable, no derived adverb)

1. (literary, relational) adulterate, adulterous (tending to commit adultery; relating to or being the product of adultery)

   Synonym: pozamałżeński

Declension

Declension of cudzołożny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	cudzołożny		cudzołożna	cudzołożne	cudzołożni	cudzołożne
genitive	cudzołożnego		cudzołożnej	cudzołożnego	cudzołożnych
dative	cudzołożnemu		cudzołożnej	cudzołożnemu	cudzołożnym
accusative	cudzołożnego	cudzołożny	cudzołożną	cudzołożne	cudzołożnych	cudzołożne
instrumental	cudzołożnym		cudzołożną	cudzołożnym	cudzołożnymi
locative	cudzołożnym		cudzołożnej	cudzołożnym	cudzołożnych

Related terms

nouns

• cudzołożnica
• cudzołożnik
• cudzołóstwo

 

verb

• cudzołożyć impf

 

Further reading

• cudzołożny in Polish dictionaries at PWN