From Old Irish con·sní (“contend; strive for; cost”).
cosain (present analytic cosnaíonn, future analytic cosnóidh, verbal noun cosaint, past participle cosanta)
- to defend, protect (with ar or ó (“against”))
- to earn, merit
- to cost
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
cosnaím
|
cosnaíonn tú; cosnaír†
|
cosnaíonn sé, sí
|
cosnaímid; cosnaíonn muid
|
cosnaíonn sibh
|
cosnaíonn siad; cosnaíd†
|
a chosnaíonn; a chosnaíos / a gcosnaíonn*
|
cosnaítear
|
past
|
chosain mé; chosnaíos
|
chosain tú; chosnaís
|
chosain sé, sí
|
chosnaíomar; chosain muid
|
chosain sibh; chosnaíobhair
|
chosain siad; chosnaíodar
|
a chosain / ar chosain*
|
cosnaíodh
|
past habitual
|
chosnaínn / gcosnaínn‡‡
|
chosnaíteá / gcosnaíteᇇ
|
chosnaíodh sé, sí / gcosnaíodh sé, s퇇
|
chosnaímis; chosnaíodh muid / gcosnaímis‡‡; gcosnaíodh muid‡‡
|
chosnaíodh sibh / gcosnaíodh sibh‡‡
|
chosnaídís; chosnaíodh siad / gcosnaídís‡‡; gcosnaíodh siad‡‡
|
a chosnaíodh / a gcosnaíodh*
|
chosnaítí / gcosnaít퇇
|
future
|
cosnóidh mé; cosnód; cosnóchaidh mé†
|
cosnóidh tú; cosnóir†; cosnóchaidh tú†
|
cosnóidh sé, sí; cosnóchaidh sé, sí†
|
cosnóimid; cosnóidh muid; cosnóchaimid†; cosnóchaidh muid†
|
cosnóidh sibh; cosnóchaidh sibh†
|
cosnóidh siad; cosnóid†; cosnóchaidh siad†
|
a chosnóidh; a chosnós; a chosnóchaidh†; a chosnóchas† / a gcosnóidh*; a gcosnóchaidh*†
|
cosnófar; cosnóchar†
|
conditional
|
chosnóinn; chosnóchainn† / gcosnóinn‡‡; gcosnóchainn†‡‡
|
chosnófá; chosnóchthᆠ/ gcosnófᇇ; gcosnóchthᆇ‡
|
chosnódh sé, sí; chosnóchadh sé, sí† / gcosnódh sé, s퇇; gcosnóchadh sé, s톇‡
|
chosnóimis; chosnódh muid; chosnóchaimis†; chosnóchadh muid† / gcosnóimis‡‡; gcosnódh muid‡‡; gcosnóchaimis†‡‡; gcosnóchadh muid†‡‡
|
chosnódh sibh; chosnóchadh sibh† / gcosnódh sibh‡‡; gcosnóchadh sibh†‡‡
|
chosnóidís; chosnódh siad; chosnóchadh siad† / gcosnóidís‡‡; gcosnódh siad‡‡; gcosnóchadh siad†‡‡
|
a chosnódh; a chosnóchadh† / a gcosnódh*; a gcosnóchadh*†
|
chosnófaí; chosnóchthaí† / gcosnófa퇇; gcosnóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcosnaí mé; go gcosnaíod†
|
go gcosnaí tú; go gcosnaír†
|
go gcosnaí sé, sí
|
go gcosnaímid; go gcosnaí muid
|
go gcosnaí sibh
|
go gcosnaí siad; go gcosnaíd†
|
—
|
go gcosnaítear
|
past
|
dá gcosnaínn
|
dá gcosnaíteá
|
dá gcosnaíodh sé, sí
|
dá gcosnaímis; dá gcosnaíodh muid
|
dá gcosnaíodh sibh
|
dá gcosnaídís; dá gcosnaíodh siad
|
—
|
dá gcosnaítí
|
imperative
|
cosnaím
|
cosain
|
cosnaíodh sé, sí
|
cosnaímis
|
cosnaígí; cosnaídh†
|
cosnaídís
|
—
|
cosnaítear
|
verbal noun
|
cosaint
|
past participle
|
cosanta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Irish mutation
|
Radical
|
Lenition
|
Eclipsis
|
cosain
|
chosain
|
gcosain
|
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.
|