From Wiktionary, the free dictionary
coisin (present analytic coisníonn, future analytic coisneoidh, verbal noun coisint, past participle coiseanta)
- Cois Fharraige form of cosain
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
coisním
|
coisníonn tú; coisnír†
|
coisníonn sé, sí
|
coisnímid; coisníonn muid
|
coisníonn sibh
|
coisníonn siad; coisníd†
|
a choisníonn; a choisníos / a gcoisníonn*
|
coisnítear
|
past
|
choisin mé; choisníos
|
choisin tú; choisnís
|
choisin sé, sí
|
choisníomar; choisin muid
|
choisin sibh; choisníobhair
|
choisin siad; choisníodar
|
a choisin / ar choisin*
|
coisníodh
|
past habitual
|
choisnínn / gcoisnínn‡‡
|
choisníteá / gcoisníteᇇ
|
choisníodh sé, sí / gcoisníodh sé, s퇇
|
choisnímis; choisníodh muid / gcoisnímis‡‡; gcoisníodh muid‡‡
|
choisníodh sibh / gcoisníodh sibh‡‡
|
choisnídís; choisníodh siad / gcoisnídís‡‡; gcoisníodh siad‡‡
|
a choisníodh / a gcoisníodh*
|
choisnítí / gcoisnít퇇
|
future
|
coisneoidh mé; coisneod; coisneochaidh mé†
|
coisneoidh tú; coisneoir†; coisneochaidh tú†
|
coisneoidh sé, sí; coisneochaidh sé, sí†
|
coisneoimid; coisneoidh muid; coisneochaimid†; coisneochaidh muid†
|
coisneoidh sibh; coisneochaidh sibh†
|
coisneoidh siad; coisneoid†; coisneochaidh siad†
|
a choisneoidh; a choisneos; a choisneochaidh†; a choisneochas† / a gcoisneoidh*; a gcoisneochaidh*†
|
coisneofar; coisneochar†
|
conditional
|
choisneoinn; choisneochainn† / gcoisneoinn‡‡; gcoisneochainn†‡‡
|
choisneofá; choisneochthᆠ/ gcoisneofᇇ; gcoisneochthᆇ‡
|
choisneodh sé, sí; choisneochadh sé, sí† / gcoisneodh sé, s퇇; gcoisneochadh sé, s톇‡
|
choisneoimis; choisneodh muid; choisneochaimis†; choisneochadh muid† / gcoisneoimis‡‡; gcoisneodh muid‡‡; gcoisneochaimis†‡‡; gcoisneochadh muid†‡‡
|
choisneodh sibh; choisneochadh sibh† / gcoisneodh sibh‡‡; gcoisneochadh sibh†‡‡
|
choisneoidís; choisneodh siad; choisneochadh siad† / gcoisneoidís‡‡; gcoisneodh siad‡‡; gcoisneochadh siad†‡‡
|
a choisneodh; a choisneochadh† / a gcoisneodh*; a gcoisneochadh*†
|
choisneofaí; choisneochthaí† / gcoisneofa퇇; gcoisneochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gcoisní mé; go gcoisníod†
|
go gcoisní tú; go gcoisnír†
|
go gcoisní sé, sí
|
go gcoisnímid; go gcoisní muid
|
go gcoisní sibh
|
go gcoisní siad; go gcoisníd†
|
—
|
go gcoisnítear
|
past
|
dá gcoisnínn
|
dá gcoisníteá
|
dá gcoisníodh sé, sí
|
dá gcoisnímis; dá gcoisníodh muid
|
dá gcoisníodh sibh
|
dá gcoisnídís; dá gcoisníodh siad
|
—
|
dá gcoisnítí
|
imperative
|
coisním
|
coisin
|
coisníodh sé, sí
|
coisnímis
|
coisnígí; coisnídh†
|
coisnídís
|
—
|
coisnítear
|
verbal noun
|
coisint
|
past participle
|
coiseanta
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.