constringens
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of cōnstringō.
Participle
[edit]cōnstringēns (genitive cōnstringentis); third-declension one-termination participle
Declension
[edit]Third-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | cōnstringēns | cōnstringentēs | cōnstringentia | ||
Genitive | cōnstringentis | cōnstringentium | |||
Dative | cōnstringentī | cōnstringentibus | |||
Accusative | cōnstringentem | cōnstringēns | cōnstringentēs cōnstringentīs |
cōnstringentia | |
Ablative | cōnstringente cōnstringentī1 |
cōnstringentibus | |||
Vocative | cōnstringēns | cōnstringentēs | cōnstringentia |
1When used purely as an adjective.