Jump to content

congyratus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Perfect passive participle of congȳrō

Participle

[edit]

congȳrātus (feminine congȳrāta, neuter congȳrātum); first/second-declension participle

  1. circled

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative congȳrātus congȳrāta congȳrātum congȳrātī congȳrātae congȳrāta
genitive congȳrātī congȳrātae congȳrātī congȳrātōrum congȳrātārum congȳrātōrum
dative congȳrātō congȳrātae congȳrātō congȳrātīs
accusative congȳrātum congȳrātam congȳrātum congȳrātōs congȳrātās congȳrāta
ablative congȳrātō congȳrātā congȳrātō congȳrātīs
vocative congȳrāte congȳrāta congȳrātum congȳrātī congȳrātae congȳrāta