condicionalis
Appearance
Latin
[edit]Alternative forms
[edit]- conditionalis (influenced by Middle Latin)
Etymology
[edit]From condiciō (“condition, term”) + -ālis, from condīcō (“I agree upon, promise; fix”), from con- (“with”) + dīcō (“I say, speak”).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kon.di.ki.oːˈnaː.lis/, [kɔn̪d̪ɪkioːˈnäːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.di.t͡ʃi.oˈna.lis/, [kon̪d̪it͡ʃioˈnäːlis]
Adjective
[edit]condiciōnālis (neuter condiciōnāle, adverb condiciōnāliter); third-declension two-termination adjective
- with a condition attached, with conditions, conditional
Declension
[edit]Third-declension two-termination adjective.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | condiciōnālis | condiciōnāle | condiciōnālēs | condiciōnālia | |
genitive | condiciōnālis | condiciōnālium | |||
dative | condiciōnālī | condiciōnālibus | |||
accusative | condiciōnālem | condiciōnāle | condiciōnālēs condiciōnālīs |
condiciōnālia | |
ablative | condiciōnālī | condiciōnālibus | |||
vocative | condiciōnālis | condiciōnāle | condiciōnālēs | condiciōnālia |
Derived terms
[edit]Related terms
[edit]Descendants
[edit]- French: conditionnel
References
[edit]- “condicionalis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- condicionalis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.