Jump to content

condicionabilis

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

From condiciō (condition, term), from condīcō (I agree upon, promise; fix), from con- (with) + dīcō (I say, speak).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

condiciōnābilis (neuter condiciōnābile); third-declension two-termination adjective

  1. conditional

Declension

[edit]

Third-declension two-termination adjective.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative condiciōnābilis condiciōnābile condiciōnābilēs condiciōnābilia
genitive condiciōnābilis condiciōnābilium
dative condiciōnābilī condiciōnābilibus
accusative condiciōnābilem condiciōnābile condiciōnābilēs
condiciōnābilīs
condiciōnābilia
ablative condiciōnābilī condiciōnābilibus
vocative condiciōnābilis condiciōnābile condiciōnābilēs condiciōnābilia
[edit]

References

[edit]