From Wiktionary, the free dictionary
Borrowed from Latin conculcāre.
- IPA(key): /konkulˈkaɾ/ [kõŋ.kulˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧cul‧car
conculcar (first-person singular present conculco, first-person singular preterite conculqué, past participle conculcado)
- to violate, infringe
Selected combined forms of conculcar (c-qu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
with infinitive conculcar
|
conculcarme
|
conculcarte
|
conculcarle, conculcarse
|
conculcarnos
|
conculcaros
|
conculcarles, conculcarse
|
conculcarme
|
conculcarte
|
conculcarlo, conculcarla, conculcarse
|
conculcarnos
|
conculcaros
|
conculcarlos, conculcarlas, conculcarse
|
with gerund conculcando
|
conculcándome
|
conculcándote
|
conculcándole, conculcándose
|
conculcándonos
|
conculcándoos
|
conculcándoles, conculcándose
|
conculcándome
|
conculcándote
|
conculcándolo, conculcándola, conculcándose
|
conculcándonos
|
conculcándoos
|
conculcándolos, conculcándolas, conculcándose
|
with informal second-person singular tú imperative conculca
|
concúlcame
|
concúlcate
|
concúlcale
|
concúlcanos
|
not used
|
concúlcales
|
concúlcame
|
concúlcate
|
concúlcalo, concúlcala
|
concúlcanos
|
not used
|
concúlcalos, concúlcalas
|
with informal second-person singular vos imperative conculcá
|
conculcame
|
conculcate
|
conculcale
|
conculcanos
|
not used
|
conculcales
|
conculcame
|
conculcate
|
conculcalo, conculcala
|
conculcanos
|
not used
|
conculcalos, conculcalas
|
with formal second-person singular imperative conculque
|
concúlqueme
|
not used
|
concúlquele, concúlquese
|
concúlquenos
|
not used
|
concúlqueles
|
concúlqueme
|
not used
|
concúlquelo, concúlquela, concúlquese
|
concúlquenos
|
not used
|
concúlquelos, concúlquelas
|
with first-person plural imperative conculquemos
|
not used
|
conculquémoste
|
conculquémosle
|
conculquémonos
|
conculquémoos
|
conculquémosles
|
not used
|
conculquémoste
|
conculquémoslo, conculquémosla
|
conculquémonos
|
conculquémoos
|
conculquémoslos, conculquémoslas
|
with informal second-person plural imperative conculcad
|
conculcadme
|
not used
|
conculcadle
|
conculcadnos
|
conculcaos
|
conculcadles
|
conculcadme
|
not used
|
conculcadlo, conculcadla
|
conculcadnos
|
conculcaos
|
conculcadlos, conculcadlas
|
with formal second-person plural imperative conculquen
|
concúlquenme
|
not used
|
concúlquenle
|
concúlquennos
|
not used
|
concúlquenles, concúlquense
|
concúlquenme
|
not used
|
concúlquenlo, concúlquenla
|
concúlquennos
|
not used
|
concúlquenlos, concúlquenlas, concúlquense
|