coirigh

See also: cóirigh

Irish

Etymology 1

From Old Irish cairigidir. By surface analysis, coir +‎ -igh.

Verb

coirigh (present analytic coiríonn, future analytic coireoidh, verbal noun coiriú, past participle coirithe)

(literary) to accuse
Synonyms: cuir i leith, cuir síos do, cúisigh

Conjugation

conjugation of coirigh (second conjugation)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	coirím	coiríonn tú; coirír^†	coiríonn sé, sí	coirímid; coiríonn muid	coiríonn sibh	coiríonn siad; coiríd^†	a choiríonn; a choiríos / a gcoiríonn*	coirítear
	past	choirigh mé; choiríos	choirigh tú; choirís	choirigh sé, sí	choiríomar; choirigh muid	choirigh sibh; choiríobhair	choirigh siad; choiríodar	a choirigh / ar choirigh*	coiríodh
	past habitual	choirínn / gcoirínn‡‡	choiríteá / gcoiríteá‡‡	choiríodh sé, sí / gcoiríodh sé, sí‡‡	choirímis; choiríodh muid / gcoirímis‡‡; gcoiríodh muid‡‡	choiríodh sibh / gcoiríodh sibh‡‡	choirídís; choiríodh siad / gcoirídís‡‡; gcoiríodh siad‡‡	a choiríodh / a gcoiríodh*	choirítí / gcoirítí‡‡
future		coireoidh mé; coireod; coireochaidh mé^†	coireoidh tú; coireoir^†; coireochaidh tú^†	coireoidh sé, sí; coireochaidh sé, sí^†	coireoimid; coireoidh muid; coireochaimid^†; coireochaidh muid^†	coireoidh sibh; coireochaidh sibh^†	coireoidh siad; coireoid^†; coireochaidh siad^†	a choireoidh; a choireos; a choireochaidh^†; a choireochas^† / a gcoireoidh; a gcoireochaidh^†	coireofar; coireochar^†
conditional		choireoinn; choireochainn^† / gcoireoinn‡‡; gcoireochainn^†‡‡	choireofá; choireochthá^† / gcoireofá‡‡; gcoireochthá^†‡‡	choireodh sé, sí; choireochadh sé, sí^† / gcoireodh sé, sí‡‡; gcoireochadh sé, sí^†‡‡	choireoimis; choireodh muid; choireochaimis^†; choireochadh muid^† / gcoireoimis‡‡; gcoireodh muid‡‡; gcoireochaimis^†‡‡; gcoireochadh muid^†‡‡	choireodh sibh; choireochadh sibh^† / gcoireodh sibh‡‡; gcoireochadh sibh^†‡‡	choireoidís; choireodh siad; choireochadh siad^† / gcoireoidís‡‡; gcoireodh siad‡‡; gcoireochadh siad^†‡‡	a choireodh; a choireochadh^† / a gcoireodh; a gcoireochadh^†	choireofaí; choireochthaí^† / gcoireofaí‡‡; gcoireochthaí^†‡‡
subjunctive	present	go gcoirí mé; go gcoiríod^†	go gcoirí tú; go gcoirír^†	go gcoirí sé, sí	go gcoirímid; go gcoirí muid	go gcoirí sibh	go gcoirí siad; go gcoiríd^†	—	go gcoirítear
subjunctive	past	dá gcoirínn	dá gcoiríteá	dá gcoiríodh sé, sí	dá gcoirímis; dá gcoiríodh muid	dá gcoiríodh sibh	dá gcoirídís; dá gcoiríodh siad	—	dá gcoirítí
imperative		coirím	coirigh	coiríodh sé, sí	coirímis	coirígí; coirídh^†	coirídís	—	coirítear
verbal noun		coiriú
past participle		coirithe

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

coirigh

inflection of coireach:
1. masculine vocative/genitive singular
2. (archaic, dialectal) feminine dative singular

Noun