ciupać

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish cupać.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ˈt͡ɕu.pat͡ɕ/

• (Lesser Poland):
  • (Goral):
    • (Żywiec) IPA^(key): /ˈt͡ɕu.pat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -upat͡ɕ
• Syllabification: ciu‧pać

Verb

ciupać impf

1. (transitive, colloquial) to chop (to cut into pieces)
2. (transitive, colloquial) to play cards

   Synonym: ciupciać

3. (transitive, Żywiec) to knock fruit off a tree

Conjugation

Conjugation of ciupać impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ciupać
present tense	1st	ciupię			ciupiemy
	2nd	ciupiesz			ciupiecie
	3rd	ciupie			ciupią
	impersonal	ciupie się
past tense	1st	ciupałem, -(e)m ciupał	ciupałam, -(e)m ciupała	ciupałom, -(e)m ciupało	ciupaliśmy, -(e)śmy ciupali	ciupałyśmy, -(e)śmy ciupały
	2nd	ciupałeś, -(e)ś ciupał	ciupałaś, -(e)ś ciupała	ciupałoś, -(e)ś ciupało	ciupaliście, -(e)ście ciupali	ciupałyście, -(e)ście ciupały
	3rd	ciupał	ciupała	ciupało	ciupali	ciupały
	impersonal	ciupano
future tense	1st	będę ciupał, będę ciupać	będę ciupała, będę ciupać	będę ciupało, będę ciupać	będziemy ciupali, będziemy ciupać	będziemy ciupały, będziemy ciupać
	2nd	będziesz ciupał, będziesz ciupać	będziesz ciupała, będziesz ciupać	będziesz ciupało, będziesz ciupać	będziecie ciupali, będziecie ciupać	będziecie ciupały, będziecie ciupać
	3rd	będzie ciupał, będzie ciupać	będzie ciupała, będzie ciupać	będzie ciupało, będzie ciupać	będą ciupali, będą ciupać	będą ciupały, będą ciupać
	impersonal	będzie ciupać się
conditional	1st	ciupałbym, bym ciupał	ciupałabym, bym ciupała	ciupałobym, bym ciupało	ciupalibyśmy, byśmy ciupali	ciupałybyśmy, byśmy ciupały
	2nd	ciupałbyś, byś ciupał	ciupałabyś, byś ciupała	ciupałobyś, byś ciupało	ciupalibyście, byście ciupali	ciupałybyście, byście ciupały
	3rd	ciupałby, by ciupał	ciupałaby, by ciupała	ciupałoby, by ciupało	ciupaliby, by ciupali	ciupałyby, by ciupały
	impersonal	ciupano by
imperative	1st	niech ciupię			ciupmy
	2nd	ciup			ciupcie
	3rd	niech ciupie			niech ciupią
active adjectival participle		ciupiący	ciupiąca	ciupiące	ciupiący	ciupiące
passive adjectival participle		ciupany	ciupana	ciupane	ciupani	ciupane
contemporary adverbial participle		ciupiąc
verbal noun		ciupanie

Derived terms

(nouns):

• ciupaga
• ciupanie

Further reading

• ciupać in Polish dictionaries at PWN
• Leon Rzeszowski (1891) “ciupać”, in “Spis wyrazów ludowych z okolic Żywca”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 354