cingulatus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kin.ɡuˈlaː.tus/, [kɪŋɡʊˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃin.ɡuˈla.tus/, [t͡ʃiŋɡuˈläːt̪us]
Adjective
[edit]cingulātus (feminine cingulāta, neuter cingulātum); first/second-declension adjective
Usage notes
[edit]- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cingulātus | cingulāta | cingulātum | cingulātī | cingulātae | cingulāta | |
Genitive | cingulātī | cingulātae | cingulātī | cingulātōrum | cingulātārum | cingulātōrum | |
Dative | cingulātō | cingulātō | cingulātīs | ||||
Accusative | cingulātum | cingulātam | cingulātum | cingulātōs | cingulātās | cingulāta | |
Ablative | cingulātō | cingulātā | cingulātō | cingulātīs | |||
Vocative | cingulāte | cingulāta | cingulātum | cingulātī | cingulātae | cingulāta |
Related terms
[edit]Descendants
[edit]- Translingual: Cingulata