cieczenie

Polish

Etymology

From ciec +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɛˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: cie‧cze‧nie

Noun

cieczenie n

1. verbal noun of ciec

Declension

Declension of cieczenie

	singular
nominative	cieczenie
genitive	cieczenia
dative	cieczeniu
accusative	cieczenie
instrumental	cieczeniem
locative	cieczeniu
vocative	cieczenie

Further reading

• cieczenie in Polish dictionaries at PWN