chamidło

Polish

Etymology

From cham +‎ -i- +‎ -dło.

Pronunciation

• IPA^(key): /xaˈmi.dwɔ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -idwɔ
• Syllabification: cha‧mi‧dło

Noun

chamidło n

1. (colloquial, derogatory) bumpkin, yokel (arrogant, ill-manner person; one who is uncultured and uneducated)

   Synonyms: burak, cham, chamisko, prostak, prymityw

Declension

Declension of chamidło

	singular	plural
nominative	chamidło	chamidła
genitive	chamidła	chamideł
dative	chamidłu	chamidłom
accusative	chamidło	chamidła
instrumental	chamidłem	chamidłami
locative	chamidle	chamidłach
vocative	chamidło	chamidła

Related terms

(adjectives):

• chamowaty
• chamski

(adverbs):

• chamsko
• na chama

(nouns):

• cham
• Cham
• chamica
• chamisko
• chamka
• chamskość
• chamstwo
• chamuś

(verbs):

• chamieć impf
• schamieć pf

Further reading

• chamidło in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chamidło in Polish dictionaries at PWN