From Wiktionary, the free dictionary
From Old Irish cennsaigid (“to tame”), from cennais (“mild, gentle”).[1] By surface analysis, ceansa (“gentle”) + -igh.
ceansaigh (present analytic ceansaíonn, future analytic ceansóidh, verbal noun ceansú, past participle ceansaithe) (transitive)
- appease, pacify
- tame, control
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ceansaím
|
ceansaíonn tú; ceansaír†
|
ceansaíonn sé, sí
|
ceansaímid; ceansaíonn muid
|
ceansaíonn sibh
|
ceansaíonn siad; ceansaíd†
|
a cheansaíonn; a cheansaíos / a gceansaíonn*
|
ceansaítear
|
past
|
cheansaigh mé; cheansaíos
|
cheansaigh tú; cheansaís
|
cheansaigh sé, sí
|
cheansaíomar; cheansaigh muid
|
cheansaigh sibh; cheansaíobhair
|
cheansaigh siad; cheansaíodar
|
a cheansaigh / ar cheansaigh*
|
ceansaíodh
|
past habitual
|
cheansaínn / gceansaínn‡‡
|
cheansaíteá / gceansaíteᇇ
|
cheansaíodh sé, sí / gceansaíodh sé, s퇇
|
cheansaímis; cheansaíodh muid / gceansaímis‡‡; gceansaíodh muid‡‡
|
cheansaíodh sibh / gceansaíodh sibh‡‡
|
cheansaídís; cheansaíodh siad / gceansaídís‡‡; gceansaíodh siad‡‡
|
a cheansaíodh / a gceansaíodh*
|
cheansaítí / gceansaít퇇
|
future
|
ceansóidh mé; ceansód; ceansóchaidh mé†
|
ceansóidh tú; ceansóir†; ceansóchaidh tú†
|
ceansóidh sé, sí; ceansóchaidh sé, sí†
|
ceansóimid; ceansóidh muid; ceansóchaimid†; ceansóchaidh muid†
|
ceansóidh sibh; ceansóchaidh sibh†
|
ceansóidh siad; ceansóid†; ceansóchaidh siad†
|
a cheansóidh; a cheansós; a cheansóchaidh†; a cheansóchas† / a gceansóidh*; a gceansóchaidh*†
|
ceansófar; ceansóchar†
|
conditional
|
cheansóinn; cheansóchainn† / gceansóinn‡‡; gceansóchainn†‡‡
|
cheansófá; cheansóchthᆠ/ gceansófᇇ; gceansóchthᆇ‡
|
cheansódh sé, sí; cheansóchadh sé, sí† / gceansódh sé, s퇇; gceansóchadh sé, s톇‡
|
cheansóimis; cheansódh muid; cheansóchaimis†; cheansóchadh muid† / gceansóimis‡‡; gceansódh muid‡‡; gceansóchaimis†‡‡; gceansóchadh muid†‡‡
|
cheansódh sibh; cheansóchadh sibh† / gceansódh sibh‡‡; gceansóchadh sibh†‡‡
|
cheansóidís; cheansódh siad; cheansóchadh siad† / gceansóidís‡‡; gceansódh siad‡‡; gceansóchadh siad†‡‡
|
a cheansódh; a cheansóchadh† / a gceansódh*; a gceansóchadh*†
|
cheansófaí; cheansóchthaí† / gceansófa퇇; gceansóchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gceansaí mé; go gceansaíod†
|
go gceansaí tú; go gceansaír†
|
go gceansaí sé, sí
|
go gceansaímid; go gceansaí muid
|
go gceansaí sibh
|
go gceansaí siad; go gceansaíd†
|
—
|
go gceansaítear
|
past
|
dá gceansaínn
|
dá gceansaíteá
|
dá gceansaíodh sé, sí
|
dá gceansaímis; dá gceansaíodh muid
|
dá gceansaíodh sibh
|
dá gceansaídís; dá gceansaíodh siad
|
—
|
dá gceansaítí
|
imperative
|
ceansaím
|
ceansaigh
|
ceansaíodh sé, sí
|
ceansaímis
|
ceansaígí; ceansaídh†
|
ceansaídís
|
—
|
ceansaítear
|
verbal noun
|
ceansú
|
past participle
|
ceansaithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
- ceansacht f (“gentleness, meekness; tameness”)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “ceansaigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “ceansaigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “ceansaigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024