Jump to content

capnąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From capać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈt͡sap.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -apnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: cap‧nąć

Verb

[edit]

capnąć pf (imperfective capać)

  1. (transitive, colloquial) to grab, to snatch, to nab
    Synonym: chwycić
  2. (transitive, colloquial) to steal, to swipe
    Synonyms: see Thesaurus:kraść
  3. (transitive, colloquial) to apprehend, to arrest, to nab
    Synonym: aresztować

Conjugation

[edit]
Conjugation of capnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive capnąć
future tense 1st capnę capniemy
2nd capniesz capniecie
3rd capnie capną
impersonal capnie się
past tense 1st capnąłem,
-(e)m capnął
capnęłam,
-(e)m capnęła
capnęłom,
-(e)m capnęło
capnęliśmy,
-(e)śmy capnęli
capnęłyśmy,
-(e)śmy capnęły
2nd capnąłeś,
-(e)ś capnął
capnęłaś,
-(e)ś capnęła
capnęłoś,
-(e)ś capnęło
capnęliście,
-(e)ście capnęli
capnęłyście,
-(e)ście capnęły
3rd capnął capnęła capnęło capnęli capnęły
impersonal capnięto
conditional 1st capnąłbym,
bym capnął
capnęłabym,
bym capnęła
capnęłobym,
bym capnęło
capnęlibyśmy,
byśmy capnęli
capnęłybyśmy,
byśmy capnęły
2nd capnąłbyś,
byś capnął
capnęłabyś,
byś capnęła
capnęłobyś,
byś capnęło
capnęlibyście,
byście capnęli
capnęłybyście,
byście capnęły
3rd capnąłby,
by capnął
capnęłaby,
by capnęła
capnęłoby,
by capnęło
capnęliby,
by capnęli
capnęłyby,
by capnęły
impersonal capnięto by
imperative 1st niech capnę capnijmy
2nd capnij capnijcie
3rd niech capnie niech capną
passive adjectival participle capnięty capnięta capnięte capnięci capnięte
anterior adverbial participle capnąwszy
verbal noun capnięcie

Further reading

[edit]
  • capnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • capnąć in Polish dictionaries at PWN