bylja

Icelandic

From Old Norse bylja (“bellow, roar”), from Proto-Germanic *buljaną, from Proto-Indo-European *bʰel- (“to roar”), of onomatopoeic origin. Related to belja (“to roar”).

bylja (weak verb, third-person singular past indicative buldi, supine bulið)

^{The template Template:is-conj-w1 does not use the parameter(s): j=j
Please see Module:checkparams for help with this warning.}

bylja — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að bylja
supine (sagnbót)		bulið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		byljandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég byl	við byljum	present (nútíð)	ég bylji	við byljum
	þú bylur	þið byljið		þú byljir	þið byljið
	hann, hún, það bylur	þeir, þær, þau bylja		hann, hún, það bylji	þeir, þær, þau bylji

past (þátíð)	ég buldi	við buldum	past (þátíð)	ég byldi	við byldum
	þú buldir	þið bulduð		þú byldir	þið bylduð
	hann, hún, það buldi	þeir, þær, þau buldu		hann, hún, það byldi	þeir, þær, þau byldu

imperative (boðháttur)	byl (þú)	byljið (þið)
	byldu	byljiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

byljast — mediopassive voice (miðmynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að byljast
supine (sagnbót)		bulist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		byljandist the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég bylst	við byljumst	present (nútíð)	ég byljist	við byljumst
	þú bylst	þið byljist		þú byljist	þið byljist
	hann, hún, það bylst	þeir, þær, þau byljast		hann, hún, það byljist	þeir, þær, þau byljist

past (þátíð)	ég buldist	við buldumst	past (þátíð)	ég byldist	við byldumst
	þú buldist	þið buldust		þú byldist	þið byldust
	hann, hún, það buldist	þeir, þær, þau buldust		hann, hún, það byldist	þeir, þær, þau byldust

imperative (boðháttur)	bylst (þú)	bylist (þið)
	bylstu	bylisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

bulinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
strong declension (sterk beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	bulinn	bulin	bulið	buldir	buldar	bulin
accusative (þolfall)	bulinn	bulda	bulið	bulda	buldar	bulin
dative (þágufall)	buldum	bulinni	buldu	buldum	buldum	buldum
genitive (eignarfall)	bulins	bulinnar	bulins	bulinna	bulinna	bulinna

weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
weak declension (veik beyging)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	buldi	bulda	bulda	buldu	buldu	buldu
accusative (þolfall)	bulda	buldu	bulda	buldu	buldu	buldu
dative (þágufall)	bulda	buldu	bulda	buldu	buldu	buldu
genitive (eignarfall)	bulda	buldu	bulda	buldu	buldu	buldu

bylja (singular past indicative buldi, plural past indicative buldu, past participle buldr or buliðr)

Conjugation of bylja — active (weak class 1)

“bylja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press