Jump to content

burkoltabb

From Wiktionary, the free dictionary

Hungarian

[edit]

Etymology

[edit]

burkolt +‎ -abb

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): [ˈburkoltɒbː]
  • Hyphenation: bur‧kol‧tabb

Adjective

[edit]

burkoltabb

  1. comparative degree of burkolt

Declension

[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative burkoltabb burkoltabbak
accusative burkoltabbat burkoltabbakat
dative burkoltabbnak burkoltabbaknak
instrumental burkoltabbal burkoltabbakkal
causal-final burkoltabbért burkoltabbakért
translative burkoltabbá burkoltabbakká
terminative burkoltabbig burkoltabbakig
essive-formal burkoltabbként burkoltabbakként
essive-modal
inessive burkoltabban burkoltabbakban
superessive burkoltabbon burkoltabbakon
adessive burkoltabbnál burkoltabbaknál
illative burkoltabba burkoltabbakba
sublative burkoltabbra burkoltabbakra
allative burkoltabbhoz burkoltabbakhoz
elative burkoltabból burkoltabbakból
delative burkoltabbról burkoltabbakról
ablative burkoltabbtól burkoltabbaktól
non-attributive
possessive – singular
burkoltabbé burkoltabbaké
non-attributive
possessive – plural
burkoltabbéi burkoltabbakéi