bunmak

Turkish

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *buŋ. Cognate to Gagauz bunmaa.

Verb

bunmak (third-person singular simple present bunar)

1. to be dissatisfied

Derived terms

• buldukça bunar
• bungun
• bungunlaşmak
• bunma

Related terms

• bun
  • bunalmak
  • bunlu
• bunamak
  • bunak

References

• Baskakov, N. A. (1991) İsmail Kaynak, A. Mecit Doğru, transl., Gagauz Türkçesinin Sözlüğü [The Dictionary of Gagauz Turkish] (in Turkish), Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, page 42