buitenlopen

Dutch

Etymology

From buiten (“outside”) +‎ lopen (“to walk”).

Pronunciation

• IPA^(key): /bœy̯ˈtənˌloː.pə(n)/
• Hyphenation: bui‧ten‧lo‧pen

Verb

buitenlopen

1. to exit, go outside
2. to have a walk or run outside

Conjugation

Conjugation of buitenlopen (strong class 7, separable)
infinitive	buitenlopen
past singular	liep buiten
past participle	buitengelopen
infinitive	buitenlopen
gerund	buitenlopen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	loop buiten	liep buiten	buitenloop	buitenliep
2nd person sing. (jij)	loopt buiten, loop buiten2	liep buiten	buitenloopt	buitenliep
2nd person sing. (u)	loopt buiten	liep buiten	buitenloopt	buitenliep
2nd person sing. (gij)	loopt buiten	liept buiten	buitenloopt	buitenliept
3rd person singular	loopt buiten	liep buiten	buitenloopt	buitenliep
plural	lopen buiten	liepen buiten	buitenlopen	buitenliepen
subjunctive sing.1	lope buiten	liepe buiten	buitenlope	buitenliepe
subjunctive plur.1	lopen buiten	liepen buiten	buitenlopen	buitenliepen
imperative sing.	loop buiten
imperative plur.1	loopt buiten
participles	buitenlopend	buitengelopen
1) Archaic. 2) In case of inversion.